uwaga

GOZINY PRACY PEDAGOGA SZKOLNEGO

 

Poniedziałek: 8.00 -12.00

 Wtorek:         8.00 -13.00

 Środa:             8.00 - 14.00

Czwartek:       8.00 - 12.00

Piątek:            8.00 - 11.00

Praca z uczniami opiniowanymi przez

Poradnię Psychologiczno-Pedagogiczną

w środy godz. 13.20 - 14.00

  

PRACA Z UCZNIAMI OPINIOWANYMI PRZEZ PORADNIĘ PSYCHOLOGICZNO - PEDAGOGICZNĄ:

w środy godz. 13.20 - 14.00

 Miejsce pedagoga szkolnego znajduje się na styku społeczności uczniów, nauczycieli i rodziców. Obserwując życie szkolne, konflikty i różnice interesów pełni rolę obiektywnego rzecznika praw ucznia, wspiera racjonalne rozwiązania trudności szkolnych i problemów osobistych, ukazuje możliwości budowania pozytywnych więzi. Nie zastępuje rodziców ani wychowawców, ale wspomaga ich w udzielaniu pomocy, korzystając ze współpracy specjalistów i instytucji wspierających szkołę i rodzinę.

Do pedagoga szkolnego może przyjść każdy, kto ma kłopot, a nie potrafi sobie z nim samodzielnie poradzić.

 

ZGŁOŚ SIĘ DO PEDAGOGA SZKOLNEGO, GDY:

 

• Masz problemy z nauką, odnosisz niepowodzenia szkolne. 
• Odniosłeś sukces i chcesz się nim podzielić. 
• Masz problemy szkolne lub rodzinne i nie wiesz jak sobie z nimi poradzić. 
• Czujesz, że nikt Cię nie rozumie. Czujesz się samotny. 
• Chcesz pomóc innym, ale nie wiesz w jaki sposób. 
• Nie potrafisz porozumieć się z rówieśnikami. 
• Czujesz się skrzywdzony.

 

 

ZASADY, KTÓRYMI W SWOJEJ PRACY KIERUJE SIĘ PEDAGOG SZKOLNY:

• Zasada dyskretności opieki, która wynika z prawa dziecka do godności osobistej - pedagog szkolny stara się być taktowny i dyskretny w udzielaniu pomocy uczniom. 
• Zasada odpowiedzialności za pełny rozwój każdego ucznia - pedagog szkolny stara się rozpoznać indywidualne możliwości każdego ucznia, jego warunki rodzinne, bytowe, społeczne, a wiedzę tę wykorzystuje organizując proces wychowania, opieki i wsparcia. 
• Zasada ufności opiekuńczej, która wynika z konieczności wzbudzania w uczniach przeświadczenia, że pedagog szkolny jest tą osobą, u której zawsze znajdą wsparcie i pomoc, żeby uczniowie widzieli w pedagogu przyjaciela, do którego mogą się zwrócić w każdej sprawie. 
• Zasada podmiotowości ucznia, która wynika z założenia, że dziecko jest podmiotem wszystkich działań - pedagog szkolny stara się wyrabiać u uczniów poczucie odpowiedzialności za siebie i swoich kolegów, 
• Zasada bezwzględnej walki z zagrożeniami rozwoju uczniów - pedagog szkolny stara się być wyczulony na wszelkie sygnały zagrożenia uczniów, niewłaściwe postawy i zachowania uczniów zarówno w życiu szkolnym, jak i najbliższym środowisku uczniów.

WAŻNE NUMERY TELEFONÓW:

  

PORADNIA PSYCHOLOGICZNO – PEDAGOGICZNA

w Jordanowie: tel. 18 2674785

 

TELEFON ZAUFANIA DLA DZIECI I MŁODZIEŻY:

116 111 – ogólnopolski, bezpłatny i anonimowy telefon zaufania przeznaczony dla dzieci i młodzieży, czynny 7 dni w tygodniu od godziny 12 do 2 w nocy.

Pytania konsultantom można zadawać również korzystając ze strony internetowej https://116111.pl/kontakt

 

NIEBIESKA LINIA:

800-12-00-02 czynny przez całą dobę. Dzwoniąc pod nr 800-120-002
uzyskasz wsparcie, pomoc psychologiczną, informacje o możliwościach uzyskania pomocy najbliżej miejsca zamieszkania.

 

NARKOMANIA POMOC RODZINIE:

         800 199 990 Ogólnopolski Telefon Zaufania Narkotyki — Narkomania

— telefon zaufania oferuje profesjonalną pomoc w zakresie informacji, porad, wsparcia psychologicznego dla osób uzależnionych od narkotyków; osób okazjonalnie używających narkotyków; rodziców i przyjaciół osób używających narkotyków; pedagogów, nauczycieli, wychowawców; wszystkich innych osób zainteresowanych tym problemem

WWW: http://www.kbpn.gov.pl/portal?id=111047

czynny: codziennie w godzinach 16.00–21.00, z wyjątkiem świąt państwowych

koszt połączenia: całe połączenie płatne 35 gr

 

           800 120 289 Infolinia Stowarzyszenia KARAN

— informacja skierowująca i pomoc w problemach związanych z narkotykami

WWW: http://karan.pl/index/?id=7bcdf75ad237b8e02e301f4091fb6bc8

czynny: w dni powszednie w godzinach 9.00—17.00

koszt połączenia: bezpłatne

   22 823 65 31 Telefon Zaufania Uzależnień Stowarzyszenia „Monar”

WWW: http://monar.org/kontakt

czynny: w dni powszednie w godzinach 9.00—21.00

 

           22 844 44 70 Telefon Zaufania dla Rodzin z Problemem Uzależnienia

— telefon jest prowadzony przez Warszawskie Towarzystwo Rodzin i Przyjaciół Dzieci Uzależnionych „Powrót z U”

WWW: http://www.idn.org.pl/u/

czynny: w dni powszednie w godzinach 10.00—20.00, w soboty w godz. 10.00—15.00

 

 

 JAK SIĘ UCZYĆ, ŻEBY BYŁY EFEKTY:

 

- uprawiaj sport - prawidłowo odżywiony i dotleniony mózg działa sprawniej

- wysiłek intelektualny też jest niezbędny - najlepiej ucz się języka obcego, ale też czytaj książki lub rozwiązuj krzyżówki

- relaks, spokój i dobry nastrój ułatwiają zapamiętywanie

- jeśli podejdziesz do nauki z pasją i zapałem, zapamiętasz szybciej i więcej, przekonaj siebie, że warto się nauczyć bo...

- maratony uczenia się są najmniej skutecznym sposobem przygotowywania się - mózg po kilku godzinach asymilowania wiedzy męczy się i nie przyjmuje nowych informacji zbyt dobrze (np. jedna godzina uczenia się na świeżo równa się trzem godzinom kucia po nocach)

- oprócz słów i liczb wykorzystuj także kolor, rytm, przestrzeń, wyobraźnie i emocje; w myśl słów Konfucjusza: „Powiedz mi - a zapomnę, pokaż mi - a zapamiętam...”; znajdź praktyczne zastosowanie tego, o czym się uczysz

- wybieraj sprawy najistotniejsze - ucz się mało, ale porządnie i z przerwami 5-10 minutowymi, najlepiej co 45 minut

- musisz sobie uświadomić, na co zwracasz największą uwagę:

 

• to mi wygląda na fajny pomysł - WZROKOWIEC
• to brzmi fajnie - SŁUCHOWIEC
• mam złe przeczucia - CZUCIOWIEC

- wzrokowcom pomaga w uczeniu się sporządzanie wykresów i map myślowych;
- słuchowcy powinni na głos czytać to, co chcą zapamiętać, nagrywać swoje wypowiedzi, a potem je odsłuchiwać, dobrze, jeśli uczą się z kimś, najlepiej zapamiętują w trakcie dyskusji. Ich nauce sprzyja cicha muzyka, z którą kojarzą przyswajany materiał
- dla czuciowców istotna jest przestrzeń, w której się uczą.

ważne i ekonomiczne są powtórki:

• pierwsza powinna się odbyć około 10 minut po zakończeniu nauki,
• druga - godzinę po pierwszej powtórce,
• trzecia - dzień po poprzedniej,
• czwarta - po czterech dniach,
• piąta po tygodniu,
• szósta - po dwunastu dniach,
• siódma - po dwudziestu,
• ósma - po miesiącu,
• dziewiąta po trzech miesiącach,
• dziesiąta - po pół roku,
• za każdym razem powtarzaj co najmniej przez 5 minut... Powodzenia :)

 

Smarfon jak narkotyk

  

PRACA, KTÓRA ZDOBYŁA I MIEJSCE W KONKURSIE SZKOLNYM DOTYCZĄCYM PROFILAKTYKI UZALEŻNIEŃ W ROKU SZKOLNYM 2015/2016

 SYLWIA PECEL  klasa I TOT.

 

Sobota 27.07.2015 r.

Sobota… zapowiada się piękny, upalny dzień. Wraz ze wschodem słońca przypomniałem sobie słowa wypowiedziane ubiegłej nocy „Jutro będzie lepiej”. Stwierdzenie które od 8 lat powtarzam sobie tuż przed snem, nie widząc najmniejszej zmiany… zmiany na lepsze. Analizując fakt, że obiecuję sobie to od dłuższego czasu postanowiłem, że dzisiaj będzie mój dzień, a nie dzień moich słabości. Po porannej toalecie udałem się do kuchni by jak normalny człowiek zjeść śniadanie i napić się gorącej kawy. Niby normalna codzienna czynność, ale nie dla mnie. Mój dzień zazwyczaj zaczynał się od papierosa i kieliszka wódki, zresztą z tego, co pamiętam-a nie wiele tego było-to właśnie na tym samym się kończył. Po amatorskiej, ale jadalnej jajecznicy postanowiłem udać się na krótki spacer do pobliskiego parku. Pech chciał...nie, nie ja chciałem, albo raczej mój organizm ubiegał się o dosłownie mały łyczek koniaku, który stał na barku. Nie protestowałem, stwierdziłem, że nic nie zaszkodzi, a przy okazji umili mi to przechadzkę. Idąc chodnikiem, napotkałem grupkę palących dresów. Ja jako 26 - letni nałogowy palacz nie mogłem przejść obojętnie, więc sięgnąłem do kieszeni po własne papierosy. Oczywiście usprawiedliwiałem się, że jeden to nie grzech. Uwielbiałem moment, gdy wciągając do siebie truciznę, mogłem poczuć ulgę i zapomnieć o moich codziennych obietnicach. Gdy po dłuższej chwili spędzonej w parku obok fontanny postanowiłem wracać do domu, byłem świadkiem czegoś, co bardzo chwyciło mnie za serce. Na sąsiedniej ławce usiadła kobieta z małą dziewczynką 11/12 lat. Pierwsze co rzuciło mi się w oczy to brak włosów u małej, gdy wszystko do mnie powoli docierało, dziewczynka ze łzami w oczach zapytała:

- Mamusiu, czy ja muszę umrzeć. Nic złego nie zrobiłam, ja chcę jeszcze żyć...

Nie wytrzymałem i ze łzami w oczach odszedłem przemyślając swoje dotychczasowe życie. Zrozumiałem, że ja na własne życzenie je niszczę, a inni daliby wszystko by tylko je mieć, szanować i się nim cieszyć. Wróciłem do swoich czterech ścian, po czym kolejny raz sięgnąłem po alkohol, by zatopić w nim smutek z powodu tego, że sam zmarnowałem sobie życie. Gdy po kilku godzinach moje „lekarstwo” zadziałało, położyłem się do łóżka. Zamiast złożyć ręce do modlitwy, powtórzyłem swoją abstrakcyjną sentencję "Jutro będzie lepiej". Coś mnie tknęło więc dopowiedziałem jeszcze dalszą część "Gorzej być nie może"...ale czy na pewno?

Niedziela 27.07.2016 r.

Niedziela, deszczowy, ponury dzień, zupełnie przypominający moje życie. Pierwszy wpis od roku... Twarde, szpitalne łóżko, błąkający się lekarze, którzy nic nie zdziałają i jedyne co siedzi mi w głowie to "Został Panu miesiąc"... Po ostatnim wpisie moje życie wcale nie uległo zmianie. Musiało mnie spotkać to, co tę biedną dziewczynkę bym zrozumiał jakim darem jest życie. Dwa miesiące temu wykryto u mnie złośliwego nowotworu trzustki. Umrę, ale na własne życzenie. Zastanawiam się tylko po co było to: "Jutro będzie lepiej" - cholerne marnotrawstwo! Nie ma słów, które opiszą niechęć i wstręt do samego siebie. ZAWIODŁEM! ŻAŁUJĘ! Ale tylko żal pozostaje mi na tę chwilę... cierpiał będę po drugiej stronie...

                                                                                                  Sylwia Pelcel.

 

 „Nasze dzieci i zagrożenia"

 

Co to są dopalacze?                                                               

         Dopalacze to grupa substancji lub ich mieszanek o rzekomym bądź faktycznym    działaniu psychoaktywnym. Reklamowane są m.in. jako „smart drugs” („sprytne substancje, zwiększające spryt i inteligencję usprawniające pamięć, koncentrację uwagi.

W zależności od typu produktu, imitują swoje nielegalne odpowiedniki:

- środki stymulujące (podobnie jak amfetamina),

- euforyzujące (jak tabletki ekstazy),

- relaksujące (jak konopie indyjskie),

- psychodeliczne i halucynogenne (jak LSD).

Są wśród nich substancje pochodzenia zarówno syntetycznego, jak i naturalnego (roślinnego) sprzedawane w sklepach internetowych lub przez sieć sklepów stacjonarnych.

 Jak działają?

 Dopalacze to grupa substancji lub ich mieszanek o rzekomym bądź faktycznym działaniu zbliżonym do działania narkotyków. „Dopalacze”, jak większość substancji psychoaktywnych , działają na ośrodkowy układ nerwowy i po ich zażyciu zmienia się nastrój i zachowanie człowieka. Często są to mieszanki ziół o działaniu psychoaktywnym, które mogą działać zarówno uspokajająco, wywoływać euforię, jak i działać psychodelicznie czy halucynogennie. Skutki użycia mogą być zbliżone do działania marihuany, haszyszu czy LSD lub też skutków  zatrucia organizmu toksynami, często nieznanego pochodzenia, co ogromnie komplikuje interwencję medyczną.

 Objawy używania.

 Podobnie , jak w przypadku narkotyków, objawy używania zależą od rodzaju substancji, przyjętej dawki, jak również od cech psychofizycznych danej osoby. Nie ma jednego wzorca reakcji na przyjętą substancję –tolerowana przez organizm jednego człowieka , dla innego może być groźną w skutkach trucizną.

  W zależności od substancji mogą wystąpić objawy: przypływ energii, podwyższenie nastroju, pobudzenie psychoruchowe, napady szału, stany depresyjne, halucynacje wzrokowo-słuchowe, a także utrata apetytu, bezsenność, przekrwienie gałek ocznych, wymioty, biegunka. Powodowane przez dopalacze zmiany świadomości lub stany pobudzenia ograniczają zdolność oceny i kontroli sytuacji, co znacząco zwiększa ryzyko niebezpiecznego wypadku, odniesienia urazu, a także utraty przytomności. Używanie dopalaczy może także spowodować skutki śmiertelne.

 Jak wyglądają?

 Dopalacze występują w postaci białego proszku, kapsułek lub tabletek, suszu roślinnego (liście, nasiona, ekstrakt, skręty), suszu grzybów. Mogą być przyjmowane doustnie, donosowo, w postaci wywaru lub do palenia.

Więcej informacji na temat „dopalaczy” można znaleźć na stronie prowadzonej przez Krajowe Biuro ds. Przeciwdziałania Narkomanii: www.dopalaczeinfo.pl

    Co robić , gdy podejrzewamy, że dziecko używa „dopalaczy” lub narkotyków?

 Nie zwlekaj. Zareaguj od razu, ale nie dzisiaj pod wpływem emocji - porozmawiaj z dzieckiem;

Zapytaj o powody-dlaczego używa tych substancji;

Uświadom mu konsekwencje i zagrożenia związane z ich używaniem;

Porozmawiaj na temat nacisku i manipulacji ze strony grupy biorącej „dopalacze”;

Powiedz, że martwisz się o nie i że zawiodło twoje zaufanie;

Daj mu szansę poprawy, ale przyglądaj się uważnie postępowaniu;

Nie daj się przekonać argumentom dziecka, że to niegroźne, naturalne substancje, „bezpieczna alternatywa dla narkotyków” lub że to taka moda;

Jeżeli uznasz za konieczne wprowadź nowe zasady i konsekwencje( czasowe cofnięcie przywilejów, ograniczenie rozmów telefonicznych , kontaktów z rówieśnikami, dostępu do komputera itp.);

Jeśli stwierdzisz, że zagrożenie jest poważne szukaj pomocy u specjalistów (psycholog, pedagog szkolny lub terapeuta uzależnień).

 RODZICU!

 Udowodniono, że największą moc chroniącą ma:

Okazywanie miłości i zainteresowania życiem dziecka (mów dziecku, że jest dla ciebie najważniejszą osobą, że zależy ci , by było szczęśliwe, poznaj jego przyjaciół, zainteresowania i sposoby spędzania czasu wolnego).

Dobre porozumiewanie się z dzieckiem (rozmawiaj z dzieckiem często, pytaj o jego zdanie, uważnie słuchaj ,rozmawiaj także na trudne tematy-o narkotykach, alkoholu, dojrzewaniu)

Zdrowa dyscyplina (postaw jasne granice-wyraź zdecydowany sprzeciw wobec używania narkotyków i innych środków psychoaktywnych, podaj oczekiwania dotyczące godzin powrotu do domu, kontaktów z kolegami, sprawdzaj na co wydawane jest kieszonkowe, itp).

Wspieranie dziecka (doceniaj wysiłki w osiąganiu celów, chwal dziecko za sukcesy i odpowiedzialność-podnosisz tym jego poczucie własnej wartości. Zapewniaj ,że zawsze może liczyć na twoją pomoc w trudnych sytuacjach).

 Pedagog szkolny

  Dokumenty:

Szkolny Program Wychowawczo-Profilaktyczny